Μια ακόμη δραστηριότητα

Στην Στ' τάξη ενός δημοτικού σχολείου στο Χαλάνδρι, η δασκάλα δουλεύει με τα τραγούδια της ξενιτιάς στην ώρα της μουσικής. Γίνονται διάφορες συζητήσεις για την ξενιτιά, τους ξένους, τα ελληνικά και τα ξένα τραγούδια της ξενιτιάς και μέσα από αυτό το θέμα ξεκινάνε άλλα μαθήματα όπως η Ιστορία, η Γεωγραφία και η Λογοτεχνία.

Η Κορίνα είχε έρθει από τη Μολδαβία στην Ελλάδα πριν από λίγους μήνες. Συμμετέχει στο πρόγραμμα με ενδιαφέρον. Φέρνει μάλιστα από το σπίτι της σε κασέτα ένα μολδαβικό τραγούδι της ξενιτιάς. Έχει δακτυλογραφήσει τους στίχους στα μολδαβικά και τη μετάφρασή τους στα ελληνικά. Το τραγούδι, το οποίο είναι λίγο «ποπ», αρέσει και στα υπόλοιπα παιδιά. Η Κορίνα γράφει τους στίχους του ρεφρέν στα μολδαβικά με ελληνικούς χαρακτήρες και το μαθαίνει όλη η τάξη. Τις επόμενες μέρες φέρνουν στο σχολείο τραγούδια της ξενιτιάς από τη χώρα τους και δύο παιδιά που κατάγονται από την Αλβανία.

Στη συνέχεια του προγράμματος δασκάλα και μαθητές συμφωνούν να πάρουν συνεντεύξεις από μετανάστες που έχουν έρθει από άλλες χώρες στην Ελλάδα. Τα παιδιά χωρίζονται μόνα τους σε μικρές ομάδες και ένας τουλάχιστον από τους μαθητές κάθε ομάδας φέρνει από το σπίτι του βιντεοκάμερα. Όλοι μαζί συγκεντρώνουν τις πιθανές ερωτήσεις που θα μπορούσαν να κάνουν στους μετανάστες, σχολιάζουν τι ζητάνε από κάθε ερώτηση και φτιάχνουν ένα βασικό ερωτηματολόγιο. Κάθε ομάδα παίρνει συνέντευξη από κάποιο μετανάστη με βάση το ερωτηματολόγιο. Στο τέλος κάθε συνέντευξης ο μετανάστης τραγουδά, αν θέλει, ένα τραγούδι της ξενιτιάς από τη χώρα του.

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, και αντί γυμναστικών επιδείξεων, τα παιδιά της Στ' τάξης παρουσιάζουν σε μορφή παράστασης με χορούς και τραγούδια την ιστορία της Ελλάδας η οποία από χώρα μεταναστών έγινε χώρα υποδοχής. Συμπεριλαμβάνουν στην εκδήλωση και την προβολή του ντοκιμαντέρ που προέκυψε από το μοντάζ των συνεντεύξεων που έδωσαν ξένοι μετανάστες στους μαθητές.
Ήταν όμως όλα τόσο εύκολα για την εκπαιδευτικό;