Η αξιολόγηση των μαθητών στην Ελλάδα


Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του προβληματισμού περί αξιολόγησης και εξετάσεων - υιοθετώντας τις θεωρίες της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης -, παρουσιάστηκε και εξετάστηκε το σχολείο ως μηχανισμός επιλεκτικός, κατανεμητικός και αναπαραγωγικός. Όσον αφορά στην αξιολόγηση των μαθητών έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ένας ενδιαφέρων προβληματισμός, παρά το γεγονός ότι σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια στο χώρο της αξιολόγησης είναι μάλλον πρόχειρα, αφελή (γιατί δεν μπορούν να είναι εφαρμόσιμα, χωρίς τις αντίστοιχες αλλαγές στο πρόγραμμα αλλά και στη νοοτροπία των εκπαιδευτικών) και εν γένει οπισθοδρομικά (γιατί αναμειγνύονται η «αντικειμενική» και η περιγραφική αξιολόγηση, δίνοντας, βεβαίως, την πρωτοκαθεδρία στην αντικειμενική).  

Ο εκπαιδευτικός χώρος, ωστόσο, εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων έχει επιδείξει μία στείρα - κατά την άποψή μας - αντίθεση προς την αξιολόγηση, προφανώς μην κατανοώντας την πραγματική πολιτική της σημασία.
  Χαρακτηριστικά της αξιολόγησης των μαθητών